Zondag in Shyogwe

27 juli 2014

We hebben nu internet en kunnen jullie nog beter van dienst zijn met onze belevenissen hier vlak bij de evenaar. En wat hebben we vandaag weer allemaal meegemaakt?

Vandaag hebben we een kerkdienst bijgewoond in Shyogwe. Omdat dit hele gebeuren door de Anglicaanse kerk hier georganiseerd wordt word je ook geacht om een kerkdienst bij te wonen. Ook weer zo'n belevenis die je niet snel vergeet. Het filmpje wat als het goed is ook op onze weblog staat zegt volgens mij genoeg. De twee en half uur die de dienst duurde was zo maar voorbij. Het was wel erg warm daarbinnen met zoveel mensen, 3 koren en een heleboel dominees, voorlezers, muziekgroepje bij elkaar en een lekker temperatuurtje. (weerbericht volgt later!).

Mensen van buiten de gemeente zoals wij werden naar voren geroepen en mochten iets zeggen. Judith kreeg de mensen op haar hand door hen te begroeten met “mwaramutse” oftewel goedemorgen in het Rwandees! De dienst werd levendig gehouden door regelmatig een koor te laten zingen. De dominee Rv Gasana deed zelf ook enthousiast mee. Er werden twee preken gehouden, een opwarmertje zoals Jean Pierre het noemde en de grote preek. Omdat wij het Rwandees nog niet helemaal beheersen -en dat voorlopig ook wel niet zullen- kregen we ondertiteling via Jean Pierre.

De pasgeboren tweeling van Jean Pierre en zijn vrouw Jean d'Arc werd ook getoond aan de mensen. Zij hielden beide een prachtig en ontroerend betoog over hun tweeling. Dagmar kreeg ondertussen gezelschap van een klein meisje dat langzaam maar zeker haar kant op kwam.

Na de dienst hebben we gelunched bij Jean Pierre thuis. Rv Gasana en zijn vrouw Beatrice -ja ja net zoals onze oude vorstin- waren ook aanwezig. We hebben Jean Pierre en Jean d'Arc de kado's gegeven die we hadden meegenomen. Die vielen wel in de smaak. (ook die van jullie Jan en Tjitske). Dagmar mocht ook een van de tweeling vasthouden. Drie weken oud zijn ze nu. Dus nog heel klein, maar wel prachtige babies en heel erg gezond. Kinderen hebben hier sowieso heel weinig tot geen speelgoed. Dus alles is welkom. We hadden nog knikkers meegenomen en die hebben de kinderen keurig verdeeld.

We gingen ook nog op bezoek bij Rv Gasana, de buren van Jean Pierre. Gasana en Beatrice hebben 4 kinderen, waarvan de zoon van 8 jaar een ernstig meervoudige handicap heeft. Hij heet Erisja, Erisja is qua contact iets beter dan onze Matthijs maar verder zowel lichamelijk als mentaal ernstig beperkt. Hij heeft ook epilepsie net als Matthijs.

Wat voor ons het meest schokkende was dat het jongentje helemaal geen speelgoed heeft en alleen een veel te grote rollator. Goh,als dit jongentje de zorg had gekregen die onze kinderen hebben gekregen had hij zich wellicht beter kunnen ontwikkelen. Overdag gaat hij niet naar een dagopvang.omdat dat te ver weg, te duur en heel basic is. Eigenlijk vragen we ons ook af, of hij ooit wel naar buiten gaat, omdat hij geen aangepaste buggy heeft. Alhoewel je op zo'' n moment niet veel meer kunt doen dan met hen praten hadden we wel het idee dat ze het fijn vonden om hier met andere ouders over te praten omdat zij geen ouders kennen die ook kinderen met een handicap hebben.

Ik heb het idee dat het gezin ondanks alle problemen het qua welbevinden heel goed met elkaar heeft. De ouders zetten zich binnen de mogelijkheden die ze hebben ook ontzettend in voor hun hele gezin inclusief Erisja. En dat is heel bewonderenswaardig gelet op wat ze meemaken en meegemaakt hebben.

Als slotstuk heeft Rv Gasana ons zijn biogasinstallatie laten zien. De installatie lijkt redelijk simpel, maar ik ben natuurlijk geen expert op dit gebied. En het levert direct gas op voor het koken. Dit bespaart hem -en het milieu- het nodig hout waar ze normailter op stoken en koken. De resterende mest wordt gebruikt voor het bemesten van de bananenplantage.

Tsja en dan weer het weer uiteraard, Vandaag begon de dag, zoals bijna altijd dampig zoals we op zijn Frysk zeggen, nevelig dus. Tijdens de dienst werd het ronduit warm ook, buiten de kerk. Dat bleef zo tot het eind van de middag toen we een forse bui kregen op de terugweg. De hobbel de bobbelweg veranderde in een modder-plassen weg.met glibberige stammetjes over geultjes, een hele uitdaging voor onze chauffeur Celestine, Dankzij hem zijn we zijn heelhuids aangekomen . En de mensen waren reuze blij met zo'n buit in dit doorgaans droge seizoen. Volgens Rv Gasana hebben we dit meegebracht uit Nederland. Hoe is het weer daar bij jullie? Nog steeds tropisch warm?

De groeten uit Rwanda

Trude en Bodes