Gemeentehuis en een verrassend ommetje

7 augustus

Het gemeentehuis

Vanochtend vroeg uit de veren want we hadden om 8.00 uur (!) een afspraak met het hoofd van de afdeling Onderwijs van de gemeente Muhanga. Onze taxichauffeur was keurig op tijd, maar halverwege hield de auto ermee op. Zelfs een stokoude Toyota rijdt niet zonder benzine. De chauffeur spurtte met een jerrycan naar het benzinestation waar we net langs waren gekomen en kwam terug met naar schatting 5 liter benzine. Het was nog een hele toer om de auto weer aan de praat te krijgen, maar gelukkig reden we net de heuvel af dus hoefden we niet te duwen. De chauffeur werd steeds maar nerveuzer. Zo 'n 2 minuten over acht kwamen we aan bij het Gemeentehuis.

Daar aangekomen bleek de Chef Education, zeg maar de Stella van de gemeente Leeuwarden, nog niet gearriveerd te zijn. Zo tegen half negen arriveerde de beste man. Hij had het ontzettend druk en zijn volgende afspraak stond alweer voor de deur. Dus wat dat betreft heel vergelijkbaar met het ambtenarenbestaan in Leeuwarden. De naam van de beste man was behoorlijk complex, dus laat ik hem maar Chef noemen. Chef heeft in het kort uitgelegd wat de taak van de gemeente is als het gaat om Onderwijs. Die is erg uitvoerend. Het woord policy (beleid) did not ring a bell. Alles wordt vanuit Kigali strak voorgeschreven en zij moeten erop toezien dat dat goed uitgevoerd wordt.

De gemeente benoemt alle leerkrachten en verstrekt hun salarissen. Ieder kind heeft recht op basisonderwijs (vanaf 6 jaar) en voortgezet onderwijs. Kinderen van 6 tot 12 jaar hebben leerplicht. De leerlingen met de beste resultaten na de zeg maar Cito eindtoets krijgen de gelegenheid voortgezet onderwijs te volgen op een drie sterren secundary school waar de lat hoog ligt. Dat is dan meestal een boarding school waar de leerlingen ook intern zijn. Een speciale commissie bepaalt welke richting deze leerlingen op moeten. Degenen die niet uitblinken kunnen op een secundary school terecht in de buurt.

Je hebt verschillende soorten scholen hier:

-100% public school (openbare scholen)

-mix van openbaar en zeg maar bijzonder onderwijs (openbaar-christelijk)

-100% private school.

De eerste wordt geheel door de overheid gesubsidieerd, bijv salarissen van de leerkrachten en (ver)bouw van scholen, materialen etc. Bij de gemixte scholen is de financiering ook gemixt. Private schools worden op geen enkele manier gefinancierd door de overheid.

Nursery schools (kleuterscholen oftewel voorscholen) zijn een belangrijke nieuwe ontwikkeling. Over een aantal jaren zal ieder kind vanaf zijn vierde verjaardag naar school kunnen/moeten. Deze scholen zijn er nu wel maar dat is voor de happy en rich few.

Inclusief onderwijs (regulier onderwijs toegankelijk voor kinderen met een beperking) is nog erg onderontwikkeld, maar de noodzaak hiervan wordt wel onderstreept. Op de opleiding tot leerkracht wordt hieraan nu in ieder geval aandacht besteed, maar de diversiteit aan handicaps maakt het wel erg lastig om de leerkracht hierop voor te bereiden. Hoe zat dat ook al weer in Nederland met passend onderwijs?

En toen stond de volgende afspraak alweer op de deur te kloppen dus we hebben  Chef vriendelijk bedankt en terug naar de thuisbasis. Aan het eind van de middag hebben we met Jean Pierre nog een ommetje gemaakt hier in de buurt. We hebben zijn nieuwe huis in aanbouw bewonderd. Prachtig gelegen op een heuvel met fantastisch uitzicht. Het is zijn oude dagsvoorziening waar alle spaarcenten in worden gestopt. Als hij weer wat gespaard heeft wordt er weer een stukje gebouwd. Na deze wandeling -het was behoorlijk warm- hebben we het terras maar opgezocht. Daar hebben we het onder andere gehad over de salarissen. Leerkrachten bijvoorbeeld verdienen hier netto maar zo €60,- per maand. Dat is natuurlijk heel erg weinig, zelfs hier waar het leven aanmerkelijk goedkoper is dan in Nederland. Het beroep van leerkracht is hier dan ook niet erg populair.

's Avonds na het avondeten viel de stroom weer uit. En tussendoor valt het internet nogal eens uit. Dat ligt meer aan onze laptop dan aan de verbinding. Hoe dan ook een hele kunst om deze verhalen op de reisblog te krijgen.

Suksawat.

Oant moarn!

Bodes