Naar het hart van Afrika

De reis naar het hart van Afrika was dus een hele onderneming. Dat hebben jullie kunnen lezen in de weblog van Dagmar. Alles verliep wel volgens planning, dat niet maar een nacht zonder slaap is voor iedereen vermoeidend. Als wij  als Nederlanders ergens voor te porren zijn dan is dat wel voor iets wat GRATIS is. En dat was de excursie in Instanbul met gratis.food and beverage zoals dat in vliegtuigcateringkringen heet. Vier sterren voor Turkish Airways.

Tja en  dan sta je dan na zo,n lange reis op het vliegveld van Kigali, hoofdstad van Rwanda. Onze 5 koffers pasten bij lange na niet in die ene taxi. Dus maar 2 taxi's genomen naar hotel Isimbi..

De volgende ochtend werd ik voor het eerst geconfronteerd met een enorme cultuurshock toen ik een paar flessen water ging kopen. Wat een drukte en beleving zo sochtends in de stad. Een bonte mengeling van bedrijvigheid; tientallen motortaxi's, winkeltjes, telefoonwinkels, opgebroken trottoirs, toeterende auto's  en ............ iedereen kijkt naar die vreemde snoeshaan met zijn desigual blouse jubelsandalen. Je stapt in een compleet andere wereld waar andere of geen wetten zijn. Het begrip en de uitvoering van ZZP is hier volgens mij uitgevonden.

Jean Pierre en Celestine de chauffeur kwamen ons ophalen met een busje, waar gelukkig alle bagage inpaste. Op naar het hart van het hart van Afrika. Onderweg naar het Alleluhja House zagen we veel akkertjes waar boeren en burger hun groenten op verbouwen en die weer verkopen.

Jean Pierre heeft ons beetje wegwijs gemaakt als nieuwbakken touristen in Rwanda. Hij heeft een heel programma voor ons gemaakt voor de komende week. Maar daarover later meer. Er kwamen een heleboel mensen even kennismaken met ons die we later in de weken weer zullen zien, bijvoorbeeld de Bisschop Jered die hiernaast woont, Imakely de  huishoudster/kok, Samuel de assistent accountant, Eugenie docent, de pastor hier in het district  en nog veel meer. We zijn hier echt gastvrij ontvangen en welkom.

Aan het eind van de middag heb ik met Judith even de buurt verkend en een BOKbiertje en colaatje gedronken in het plaatselijke cafe. uit Muhanga oftewel Gitarama 

Nu al een koffer vol met indrukken. En we zijn nog maar net begonnen. Maar ik moet nu afsluiten want morgen is het vroeg op.

Groeten