Doopdienst

4 augustus 2014 - Muhanga, Rwanda

3 augustus

 

Doopdienst.

 

Deze zondag hebben we een doopdienst bijgewoond in de kerk hier vlakbij op de heuvel. Drie kinderen van onze achterbuurman die ook voor de kerk werkt werden gedoopt. Buurman heeft in totaal 6 kinderen. De jongste is bijna 1 jaar en dan een tweeling van 3 jaar. Eén van de tweeling is vernoemd naar Joan, de Britse vroedvrouw in opleiding waar we eerder over geschreven hebben. Zij is als peettante benoemd voor haar naamgenoot. Dan nog 3 kinderen waarvan de oudste 10 jaar is.

 

Het was een hele happening.

We wisten niet dat we na de twee uur durende dienst ook nog na de afterparty moesten.

In de tuin bij de buren kwamen zo'n 150 mensen bij elkaar. De pastor -één van de vele- functioneerde als een ceremoniemeester. Alles verliep volgens een strakke planning en ceremonie. Die formaliteit bij dit soort gebeurtenissen zie je vaak terug.

 

Iedereen kreeg eten en drinken er werd gezongen en gebeden. Een andere pastor gaf nogal een donderpreek a la Zelle. Tenminste hij had nogal wat volume en het klonk vrij dreigend. Familie zei allemaal goed bedoelde dingen. Kortom, een middagvullend programma. We zaten in de tuin allemaal op een rijtje op witte plastic stoeltjes. Over de tuin was plastic gespannen en het was heel erg warm. Na een tijdje is het allemaal niet echt meer fris. Een ritueel was ook roze taarten die verdeeld werden onder de gasten.

 

Nog iets anders opvallend: Wij kregen een flesje frisdrank en de mensen die in een ander gedeelte zaten kregen limonade uit een jerrycan. Wij konden eten ophalen in het huis en andere gasten kregen een voorverpakte maaltijd. Wij als buitenlandse gasten krijgen een voorkeursbehandeling. Daar voel je je soms wel eens wat opgelaten bij. Maar goed, 's lands wijs 's lands eer.

 

Op het end werden er verschillende kado 'tjes uitgewisseld met de schoonfamilie van de moeder. Bijvoorbeeld een paraplu, kaarsen, cola e.d. Nog een overblijfsel van vroegere tijden wanneer de schoonfamilies vaak van ver moesten komen en voor de terugreis allerlei voedels meekregen.

 

Misschein een beetje dom van ons maar in het Alleluja House stond ook het avondeten klaar. Dus 3x warm eten! Het leek lekkerder dan dat het echt was. Verbrande satestokjes, met gebakken aardappelen. Er moet bij gezegd worden dat Imakile, onze kok, erg haar best doet om iedere avond weer wat anders op tafel te krijgen. Onze engelse meiden hadden Heinz ketchup gekocht.dus daarmee hebben we het maar een beetje smakkelijker gemaakt.

 

Trude

Foto’s

1 Reactie

  1. Jan P.:
    4 augustus 2014
    die achterbuurman, draagt hij een blauw colbert? hij werkt ook bij het bisdom.

    die verbrande satestokjes, dat was zeker Bruchetta???
    dat smaakt heel bêêêst (geit)