Akagera dl 1

31 juli 2014 - Akagera National Park, Rwanda

29 juli

 

Het Akagera wildpark ligt in het oosten van Rwanda, tegen de grens met Tanzania. De reis vanaf Muhanga daarnaartoe is volgens de tom-tom ongeveer 3 en een half uur. Gelukkig hebben ze hier geen tom-tom want we zijn al met al een uurtje of 6 onderweg geweest ! Met een tussenstop in Kigali om proviand in te slaan voor de reis en nog belangrijker,... geld te wisselen. Dat laatse is een sport hier. Gelukkig weet Jean Pierre in Kigali de plek te vinden waar je de meeste waar voor je euro krijgt. Je moet je voorstellen dat je in een straat komt met allerlei in onze ogen dubieuze kantoortjes waar je  euro 's en andere buitenlandse valuta kunt wisselen. Dat kan natuurlijk ook bij een bank, maar dan betaal je al gauw teveel. Achter de “balie” zit dan een meneer met een telmachine stapels bankbiljetten te tellen. Afijn ik vertrok met bijna een halfmiljoen Rwandese francs in een boterhamzakje. Van papier uiteraard. Dat boterhamzakje dus. Twee dikke pakken francs met een elastiekje erom. De wisselkoers daar was 925 Rfr voor 1 Euro. Reken maar uit. De meeste dingen zijn hier heel goedkoop. Om een voorbeeld te geven; een lunch voor 6 man kost plm 3 euro pp inclusief drinken.

Om ongeveer 6 uur kwamen we aan in het trainingscentrum van de kerk waar we gingen logeren. Het was even zoeken om een eettentje wat nog zo laat open was, maar uiteindelijk vond JP zoals we hem noemen er nog eentje. Achter een winkeltje met allerhande koopwaar door een zijdeur op het eind van een doodlopende steeg. Het restaurant werd verlicht met spaarzame spaarlampen met eetboxen aan weerskanten die door gordijnen van elkaar werden gescheiden. Wij kregen echter een aparte ruimte binnenshuis toegewezen waar het buffet al klaar stond. Zes of zeven pannen op een rij. Voordat we mochten aanvallen moesten we eerst onze handen wassen met heet water uit een kan dat door een jongeman uitgeschonken werd in een teiltje. Zouden we in Nederland ook wel kunnen doen, dan weet je in ieder geval dat iedereen zijn handen heeft gewassen. En het eten was verrukkelijk. Ik ben nogal gek op de spinazie die ze hier maken en dat was volop aanwezig. De kip was iets gedateerd dus een beetje taai maar wel lekker gemarineerd. Verder een uiensalade en de onvermijdelijke worteltjes-doperwtjes, cassaves, gebakken bananen en gebakken aardappelen.

Terug in het trainingscentrum bleek bij het tandenpoetsen de afvoer van de wastafel er half uit te liggen. Natte sokken! Maar goed wel een warme douche en een vorstelijk 2 persoonsbed, met -dat dan weer wel- een keiharde matras.

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Jan P.:
    1 augustus 2014
    je krijgt daar geen plofkip op je bord, één met voldoende vlieguren.